Pierwsze kroki

Witajcie w „Tajemnicach Cintry”. Choć Ultima Online została wydana we wrześniu 1997 r., to do dziś rozwijana jest przez różne grupy zapaleńców. W Polsce gra ma wieloletnią tradycję, a szczególnym ewenementem były jej tzw. „serwery klimatyczne”, czyli takie, gdzie poza klasycznymi również dla współczesnych gier MMO elementami PVP i PVE, istotny był aspekt odgrywania ról. Nie chodzi tu o mechaniczne elementy RPG, a faktyczne odgrywanie roli w znaczeniu bliskim analogowym grom RPG jak „Warhammer”, Dungeons & Dragons” czy „Cyberpunk 2020”.

W „Tajemnicach Cintry” skupiamy się na odwzorowaniu klimatu świata stworzonego przez Andrzeja Sapkowskiego, jednak za arenę działań służy nowe państwo wykreowane specjalnie na potrzeby gry. Czas akcji umiejscowiony jest niedługo po zakończeniu wydarzeń znanych z sagi o Wiedźminie Geralcie, a wydarzenia i postaci przedstawione w trzech grach CD Projekt RED i towarzyszących im komiksach nie są kanoniczne w przygotowywanej przez nas fabułę.
To istotne w przygotowaniu konceptu postaci, bo od tego elementu należy myśleć o rozpoczęciu gry na serwerze. Kim chcemy, aby był nasz bohater na początku tej wędrówki i jak wyobrażamy sobie jego dalsze poczynania. Czy to historia od pucybuta do milionera? A może opowieść o zagubionej hrabinie, szukającej zemsty na swych oprawcach? W każdym przypadku to koncepcja jest punktem wyjścia do stworzenia nie tylko historii naszej postaci, ale też wybrania odpowiednich umiejętności.

Ich obszerne opisy znajdziecie na naszej stronie. Jeśli ich ilość jest dla was przytłaczająca – spokojnie. Pod względem mechanicznego rozwoju postaci nic nie jest wyryte w kamieniu i w każdej chwili możemy zacząć uczyć się innej umiejętności. Ważne, by na tym etapie mieć w głowie zarys postaci, którą chcemy stworzyć – zarówno fabularnie, jak i mechanicznie.

Na potrzeby tego poradnika, przygotujemy postać Marchewy – niezbyt bystrego rekruta Straży Miejskiej. Po napisaniu naszego jakże oryginalnego i zapadającego w pamięć podania, przyszedł czas na stworzenie postaci.
Ze strony ściągamy paczkę plików gry, a potem logujemy się identyfikatorem i hasłem przesłanym przez ekipę. Postać tworzymy zgodnie z wytycznymi na stronie, ale nowym graczom przyda się garść podpowiedzi. Spójrzmy na Marchewę…

Po wyborze płci i rasy (w tym wypadku mężczyzna Norlding) przechodzimy dalej. W oknie wyglądu naciskając ikony kryształków wybieramy jego kolor skóry, fryzurę i kolor włosów oraz zarostu. Gdybyśmy gdzieś utknęli – wracamy do menu guzikami z lewej strony ekranu.

Przechodzimy do menu statystyk. Bardziej doświadczonych graczy UO skusi pewnie wybór maksymalnej możliwej w tym etapie siły (60) oraz niskiej zręczności i inteligencji (min. 10). W „Tajemnicach Cintry” ten wybór może okazać się słabym pomysłem. Tu wszystko działa tak, jak działałoby w prawdziwym życiu. Po co nam ktoś bardzo silny, kto nie potrafiłby przebiec kilku metrów bez zadyszki?

Dla Marchewy optymalnym wyborem będzie 40 siły, 30 zręczności i 10 intelektu. Klikamy zastosuj i przechodzimy do wyboru umiejętności. Nasz Marchewa od małego świetnie władał mieczem, ale w grze każdą umiejętność bojową i taktykę możemy łatwo i przyjemnie rozwinąć w szkole walki lub na placu ćwiczebnym aż do 50 punktów! Dlatego tu zainwestujemy w inną zdolność przydatną w walce – np. parowanie lub anatomię. Rozwijamy którąś do 40 lub 50. 

Tak się składa, że Marchewa od dziecka pomagał swojemu przyszywanemu ojcu kowalowi. Wybierzmy zatem kowalstwo i górnictwo. Pamiętajmy, że suma umiejętności, które wybieramy podczas tworzenia nie może przekraczać 100 pkt. Dla Marchewy wybieramy 40 parowania, 30 górnictwa i 30 kowalstwa. Klikamy zastosuj i przechodzimy dalej.
Wybór lokacji początkowej nie ma przełożenia na mechanikę. Ktoś do Emersvort przypłynął statkiem, ktoś inny – tak jak Marchewa – przybył od bramy wschodniej.

Witamy w grze! Po pierwsze, zwiększ ekran gry! Kliknij na kryształek w jego prawym dolnym rogu i przeciągnij ustalając jego obszar.

Znacznie lepiej. Teraz zmieńmy podane przez ekipę hasło. Jak to zrobić? Skorzystajmy z podpowiedzi komendy „.pomoc”. Wpisz ją w menu dialogowym i kliknij enter.

Tu znajdziemy menu ze spisem wszystkich niezbędnych do gry komend. Każdą z nich wpisujemy rozpoczynając od kropki. W dolnej części lewego menu spisu, znajdują się również odsyłacze do naszej strony www: informacja o nas, informacja o mechanice walki oraz spis umiejętności. 

Marchewę jednak interesuje bezpieczeństwo gry. Czas zmienić hasło. Zgodnie z informacją podaną w spisie wpisujemy: „.zmienhaslo xxx xxx” gdzie „xxx” jest nowym hasłem i jego powtórzeniem w celach bezpieczeństwa. O prawidłowej zmianie poinformuje nas komunikat. 

Brawo. Teraz przyjrzyjmy się menu gry.

Pod przyciskiem „pomoc” kryją się 4 opcje, służące do bezpośredniego kontaktu z ekipą.
Możemy wezwać mistrza gry w celu fabularnego rozwiązania jakiejś sprawy, poinformować, że nasza postać zablokowała się podczas spaceru po mapie (czasem się to zdarza – przykro nam 🙁 ), jest nękany przez innego gracza, mniej dojrzałego emocjonalnie i umysłowo nawet od Marchewy.

Po kliknięciu „inne” zobaczymy kolejne opcje. Jeśli żadna z nich nie odpowiada naszej potrzebie, możemy kliknąć „inne” ponownie i napisać krótką wiadomość do ekipy „Tajemnic Cintry”. 

„Opcje” to nieco bardziej złożona kwestia, która dla nowych graczy może być przytłaczająca. Dla wygody polecamy na początek zjechać na sam dół menu „General” i ustawić opcję „Grid loot”, oraz zaznaczyć guzik „show HP” wybierając w menu kontekstowym preferowane przez nas opcje. Marchewa nie lubi mieć zbyt wielu informacji na ekranie więc wybiera „Line”, klika „zastosuj” a następnie „akceptuj” i przechodzi dalej. 

Guzika „Wyloguj” wyjaśniać chyba nie trzeba. Służy do wyłączania gry.
„Zadania” to pozostałość po starym designie. Obecnie opcja ta nie ma zastosowania.
„Zdolności” rozwijają menu znanych prze naszą postać umiejętności oraz ich sumaryczną wartość.
„Karta postaci” wyświetla menu z dodatkowymi informacjami o naszych bohaterze oraz opcjami rozwoju przy pomocy przyznawanych przez mistrzów gry PD – punktów doświadczenia. Możemy z ich pomocą rozwinąć nasze statystyki i umiejętności, a także wykupić specjalne receptury dla różnych umiejętności rzemieślniczych.

„Walka” przełącza naszą postać w tryb bojowy. Bez tego nie będziemy w stanie ranić innej postaci lub atakującej znienacka bestii. By obsługa była wygodniejsza, w głównym menu „opcji” możemy odznaczyć funkcję „hold TAB key for combat” i przełączać się pomiędzy trybem bojowym i pokojowym kliknięciem w klawisz TAB na klawiaturze.

„Status” wyświetla dodatkowe okno z informacjami o naszej postaci. Jej punktami życia, kondycją, pancerzem, posiadanym złotem itd. 

Ale my tu gadu gadu, a Marchewa stoi w miejscu. Czas iść pomachać mieczem. Z bramy wschodniej udajmy się do szkoły walki. Ale jak tam trafić? Z górnego menu klikamy „World Map” i otwieramy mapę odkrytego przez nas świata. „Tajemnice Cintry posiadają opcję tzw. „mgły wojny” („fog of war”) przykrywającej nieodkryty przez naszą postać obszar mapy nieprzeniknioną ciemnością. Ale na zwiedzanie przyjdzie czas.

Klikając diamencik w prawym dolnym rogu mapy możemy zmieniać jej rozmiar. Kliknięcie prawym przyciskiem umożliwi przejście w opcje „free wiev” i przesuwanie mapy przez przeciąganie myszką. Kółkiem myszy możemy też mapę oddalać i przybliżać wedle potrzeb.
Ostatnią rzeczą jaką powinniśmy włączyć z górnego menu jest dziennik gry. Klikamy „Journal”, rozwijamy menu klikając przycisk na dole i przesuwamy w wybrane przez nas miejsce ekranu. Teraz żadna informacja czy dialog nam nie uciekną.
Obok portretu naszego Marchewy znajdziemy też ikonę plecaka. Po dwukrotnym kliknięciu, otworzy się menu z naszym dobytkiem.
Wiele tego nie ma, ale lepszy rydz niż nic. Chodźmy potrenować. Szkoła walki jest niedaleko na zachód od bramy, przy której zaczęliśmy grę. Ale chwila, jak tu się chodzi? WSAD nie działa, strzałki nie działają, a lewy przycisk myszy nic nie robi.
Aby przesunąć naszą postać, przytrzymujemy prawy przycisk myszy i przesuwamy kursor w kierunku, w którym nasza postać ma się przemieszczać. Jeśli trzymamy go blisko, postać zacznie iść. Jeśli oddalimy, pobiegnie. Jak dobrze, że wybraliśmy sporo punktów zręczności i kondycji starczy nam na krótki trucht.

A co to? Po lewej stronie ekranu wyświetlają się jakieś komunikaty. Wystarczyło, że Marchewa zrobił kilka kroków, a jego „skupienie” zaczęło rosnąć. W ten sposób jesteśmy informowani o kolejnych wzrostach umiejętności i statystyk naszej postaci.

Wtem jesteśmy pod szkołą walki. Klikamy dwukrotnie na drzwi lewym klawiszem myszy i wchodzimy do środka. Kukły treningowe znajdują się na piętrze. Ktoś jest obok. Przywitajmy się. Dialogi wyświetlane są nad głowami postaci. By opisać czynność, grymas czy gest, komunikat wpisujemy poprzedzając go dwukropkiem i spacją.
Ups! Ktoś sugeruje nam, że nie opisaliśmy naszej postaci!

Szybko klikamy lewy pergamin obok wizerunku naszej postaci i wpisujemy w kilku zdaniach jak wygląda nasz bohater. Im opis ciekawszy tym lepiej, ale czasem wystarczy kilka trafnych przymiotników i wyszczególnienie rzucających się w oczy cech postaci.

Czas na trening. Z plecaka dobywamy preferowaną przez nas broń i klikamy dwukrotnie na kukłę. Do treningu fechtunku wystarczy startowy sztylet. Kukła się kołysze, umiejętności się rozwijają, ale to klikanie strasznie żmudne. Na szczęście jest mała pomoc.
„Tajemnice Cintry” instalowane są z wbudowanym programem ułatwiającym grę. „Razor” otwiera się w sąsiednim oknie. Przechodzimy do niego i klikamy w zakładkę „Macros”. Tu tworzymy nowe makro, czyli ciąg poleceń, które program odtworzy za nas. Nadajemy mu nazwę, klikamy guzik „record” a następnie atakujemy kukłę. 

Potem przechodzimy znów do „Razora” i klikamy przerywamy nagrywanie. Zaznaczamy „Loop” na dole, by makro odtwarzało się ponownie aż do czasu ręcznego zatrzymania. Teraz rozwijamy menu prawym przyciskiem, dodajemy pauzę, zgodnie ze wskazówkami na zdjęciu. Na trening na kukłach wystarczą 2 sekundy przerwy. Gdy mamy gotowe marko klikamy play i patrzymy, jak gra… gra za nas. Przynajmniej do czasu, możemy urozmaicać ją opisami wykonywanych przez nas czynności. Mistrz gry i inni gracze na pewno to docenią.

Koło Marchewy pojawiła się jakaś inna postać. By sprawdzić kto to taki, klikamy na nią dwukrotnie lewym przyciskiem myszy. Automatycznie powinien wyświetlić nam się jej opis i podgląd jej podobizny. Nie zobaczymy jednak jej imienia. Gdy ktoś nam się przedstawi, warto zanotować sobie jak się nazywa a obok nanieść kilka znaków szczególnych lub fragment opisu. Z taką ściągawką nie zapomnimy kto jest kim.

Mało intuicyjne? To prawda, ale takie rozwiązanie pomoże nam np. odegrać szpiega, mistrza wcieleń o stu twarzach, który często zmienia swój ubiór i wizerunek modyfikując lekko opis by wyprowadzić w pole innych graczy. „Tajemnice Cintry” od zawsze słynęły z fabularnych intryg, gry wywiadów i wielowątkowej polityki ścierających się sił.

By trenować inne umiejętności warto zapoznać się z ich opisem na stronie. Nie znajdziecie tam odpowiedzi na interesujące was pytania, warto odwiedzić nasz kanał Discord i poprosić innych graczy o pomoc. Ultima Online to wiekowa gra, nawet w obecnej wersji niedorównująca grom MMO z ostatnich lat. Ale w żadnej innej nie znajdziecie takiego klimatu i nastawienia na odgrywanie postaci.

To dopiero początek przygód Marchewy…