Zwierzęta

 

Zwierzęta domowe i hodowlane

 

W Srebrogórzu istotną część majątku stanowi żywy inwentarz: konie, kozy, bydło, trzoda chlewna i drób. 
Chłopi, o ile nie uprawiają ziemi, skupiają się na wypasie bydła – w takim wypadku i bez sezonowych plonów mogą zapewnić sobie oraz rodzinie przeżycie nawet w chudych latach. Biedniejsi trzymają kozy na mleko i sery. Owce hodują zarówno wieśniacy, jak i szlachta, głównie dla wełny. Drób gwarantuje dostęp do mięsa, jaj i piór, ale często pełnił również funkcję dekoracyjną. Z uwagi na niewielkie wymagania popularny stał się chów trzody chlewnej – świnie można wypasać przez cały rok na polach i lasach, a niekiedy zapędza się je również do miast, by oczyszczały ulice. Najcenniejsze są jednak konie i do X w. służyły tylko do celów militarnych, podróżnych oraz jako lekka siła pociągowa. Dopiero po sprowadzeniu z południa silniejszych, bardziej wytrzymałych ras, konie zaczęto wykorzystywać do cięższych prac, np. na polach przy roli. W Cintrze mówi się, że to właśnie konie są najlepszymi przyjaciółmi człowieka, a skrzywdzenie lub zabicie jakiegokolwiek z nich zazwyczaj kończy się adekwatnym do zbrodni wyrokiem. Wyjątek stanowią pola bitewne, na których wierzchowce są zwykle pierwszym celem wroga.

Rola psów i kotów różni się w zależności od regionu na całym Kontynencie, a w Srebrogórzu jest ona umniejszona do przyzwoitego minimum. Psy są dodatkową pomocą na polowaniach i przy strzeżeniu domowego ogniska. Koty zaś, których największa populacja żyje dziko w stolicy i w miasteczkach, mają ograniczać liczebność gryzoni. Mało kto decyduje się na trzymanie czworonoga jako pupila – nawet szlachta, która w tym celu hoduje raczej drapieżne ptactwo.

***


 

Dzika zwierzyna i ryby

 

Bardzo ważnym aspektem życia codziennego mieszkańców Srebrogórza są polowania i rybołówstwo. O ile dla szlachty i włodarzy pogonie za zwierzyną to świetna rozrywka i forma sportu, tak dla biedniejszych przedstawicieli społeczeństwa polowania i połowy często stanowią jedyną możliwość do urozmaicenia diety mięsem. 
Dzika zwierzyna w księstwie jest na szczęście liczna i obfituje w cały wachlarz gatunków. Popularne są jelenie i sarny, dziki, lisy, zające oraz bażanty. Na wschodnich, silniej zalesionych i górzystych terenach występują wilki i niedźwiedzie, które stanowią już niemałe zagrożenie nie tylko dla samotnego podróżnika, ale niekiedy i całych wiosek. 

W Srebrogórzu dzięki szerokiemu dostępowi do słonej i słodkiej wody występuje wiele różnych gatunków ryb. Pospolite płocie, okonie i karasie wyławia się przede wszystkim na stoły chłopskie. Zamożniejsi chętnie skupują od rybaków sumy, sandacze i szczupaki, których mięso jest uznawane za smaczniejsze, nietrącące mułem. Największą popularnością cieszą się jednak ryby słonowodne – dorsze, śledzie, makrele czy łososie to zaledwie wierzchołek góry lodowej całego bogactwa, które oferuje Wielkie Morze.

***