Górnictwo

„Na północ ruszyła druga fala emigracji. Tak jak i poprzednia, fala ta głównie składała się z niezadowolonych cudaków, którzy różnili się i chcieli inaczej. Ale tym razem nie byli to skłóceni z życiem i nigdzie nie pasujący awanturnicy. Przynajmniej nie jedynie (…)Na północ pociągnęli także górnicy i geologowie, dla których surowość dzikich gór i skał Koviru stanowiła nieomylny sygnał, że jeśli na wierzchu taka bieda, to pod spodem musi być bogactwo. Natura kocha bowiem równowagę.
Pod spodem było bogactwo.
Minęło ćwierć wieku – i Kovir wydobywał tyle kopalin, ile Redania, Aedirn i Kaedwen razem wzięte. Wydobyciem i przeróbką rud żelaza Kovir ustępował tylko Mahakamowi, ale do Mahakamu szły z Koviru transporty metali służących do wykonywania stopów. Na Kovir i Poviss przypadała ćwiartka światowego wydobycia kruszców srebra, niklu, ołowiu, cyny i cynku, połowa wydobycia kruszców miedzi i miedzi rodzimej, trzy czwarte wydobycia kruszców manganu, chromu, tytanu i wolframu, tyleż wydobycia metali występujących tylko w postaci rodzimej: platyny, ferroaurum, kryobelitu i dwimerytu.
I ponad osiemdziesiąt procent światowego wydobycia złota.”

Jako mój stary gadał, kopać każdy może. Jeden głębiej, drugi gorzej, ale poza twardym garbem i łapami liczy się dobre stylisko i żeleźce między nogami. Tedy ja wam wytłumaczę, rozchodzi się o to, że robota jest o kant elfiej dupy rozbić, jak narzędzia są chujowe. A co do samego kopania, to trza brać mocne zamachy, na własne platfusy uważać i zerkać czasem czy aby znajomka kilofem nie rąbnęliście, bo do lazaretu kawał drogi. I najważniejsze jest to, żeby kurwancka jego mać w pelerynie czy inszym płaszczu nie kopać, bo to jak na z wiedzmakiem do tańca stawać – samobójstwo.
– Przodowy kopalni węgla „Czarnuszka” oddział we Czarnej Mewie

Wiele z bogactw natury leży zakopanych głęboko pod ziemią. Doświadczeni górnicy potrafią zapamiętać i odszukać wciąż aktywne złoża, które to następnie wykopują i przetapiają na sztaby metali oraz stopy. Tak przetopiona ruda trafia głownie do kowali oraz ślusarzy. Wprawiony górnik jest również w stanie wykopać piasek, saletrę i wysokiej jakości granit. Aby spróbować swoich sił w zawodzie górnika potrzebny jest kilof bądź łopata, dzięki którym możemy wydobywać wyżej wymienione surowce oraz palenisko w którym przetopi wydobyty materiał.

Mistrz w swoim fachu jest w stanie tak sprawnie używać narzędzi, że wśród kamieni i połyskujących na nich żył rudy potrafi dostrzec przeróżne rzadkie kamienie, takie jak rubiny, szafiry czy szmaragdy. Może również natrafić na niezwykle rzadkie klejnoty, jakimi są:

1. Turkus
2. Niebieski diament
3. Rubin bez skazy
4. Cienisty szafir
5. Cytryn bez skazy
6. Szmaragd bez skazy
7. Bursztyn bez skazy

1. Zanieczyszczone żelazo
Najprostszy do wydobycia surowiec, wszechobecny na całej wyspie. Ruda brudnego żelaza wykorzystywana jest głównie do produkcji niskiej jakości narzędzi czy broni. Jest jednak potrzebna do wykonywania stopów stali.

2. Żelazo
Czystsza wersja wymienionego wyżej surowca, bardzo popularna wśród kowali na Tedd Inis. Z tego kruszca wykonywane są podkowy, narzędzia, a także uzbrojenie dla regularnych wojsk. Zbroje z żelaza zapewniają solidną ochronę przeciw obrażeniom fizycznym, broń natomiast cechuje nielicha wytrzymałość.

3. Czyste żelazo
Surowiec najczęściej spotykany w kopalniach należących do Szarogrodu. Ceniony ze względu na odporność na rdzę, bardzo dobrze też znosi styczność z niską temperaturą.

4. Ciemne żelazo
Rzadka odmiana żelaza, niegdyś bardzo popularna wśród nilfgaardzkich żołnierzy. Zbroja wykonana z ciemnego żelaza cechuje się nadzwyczajną odpornością na substancje żrące.

5. Antracyt
Dość rzadka na Tedd Inis odmiana węgla, odpowiednio zmieszana z żelazem pozwala na uzyskanie dość solidnej i popularnej wśród rycerstwa stali.

6. Azurytowa ruda
Surowiec, który nazwę swoją zyskał dzięki niebieskiemu połyskowi. Zmieszany z żelazem pozwala na uzyskanie wzmacnianej stali.

7. Dwimerytowa ruda
Rzadko spotykana odmiana dwimerytu występująca na Tedd Inis, mocno zanieczyszczona węglem w sposób niepozwalający na uzyskanie czystej postaci dwimerytu, bardzo cenionego wśród łowców czarownic z uwagi na właściwości tłumiące zdolności magiczne. Pomimo zanieczyszczenia, dwimerytowa ruda wydobywana na Tedd Inis wciąż warta jest uwagi. Zmieszana z żelazem, zapewnia doskonałą ochronę przeciw atakom magicznym. 

8. Cienista ruda
Surowiec bardzo trudny do wydobycia, głównie z uwagi na kruchą konsystencję. Dopiero odpowiednio zmieszany z żelazem nabiera solidnych i rzadko spotykanych właściwości. Stop cienistej rudy z żelazem nosi nazwę ciemnej stali.

9. Jaśniejąca ruda
Najrzadsza odmiana kruszców pozyskiwanych na Tedd Inis. Prawdopodobnie zawiera fragmenty meteorytu, choć tego nigdy nie zdołano potwierdzić. Krasnoludy i gnomy jako pierwsi fachowcy na Tedd Inis nauczyli się pozyskiwać z jaśniejącej rudy solidne sztaby, stąd gotowy metal okrzyknięto nazwą mahakamskiej stali. Stal mahakamska wrażliwa jest jedynie na bardzo wysokie temperatury.