Opactwo pod wezwaniem „Pokory Lebiody”

Opactwo powstało przed wielu laty z inicjatywy ówczesnego przeora Emezeusza który dzięki wsparciu szlachty postawił zalążek bractwa w gęstwinie pobliskich lasów. Teren przylegający do głosicieli mądrości proroka obejmuje nieduży kawał ziemi ale na jego terenie znajduję się zarówno kaplica zwana domem mądrości jak i jadłodajnia dla biednych i ubogich. Bracia słyną ze swojej mądrości oraz z pomocy każdemu kto o pomoc poprosi. Z tego powodu zdarzało się nieraz iż pod ich bramy przybywali skazańcy, uciekający niewolnicy czy zmęczeni życiem i rosnącymi długami szlachcice oraz niewypłacalni kupcy. Bracia nikogo nie odrzucają ale wstąpienie w ich szeregi wiąże się z wyrzeczeniami i bezwzględnym porzuceniem starego życia. Pod budynkiem znajdują się rozległe katakumby jednak nikt po za przeorami i starszymi z braci nie wie gdzie owe się znajdują. Bractwo nierozwiązalnie współpracuje z uniwersytetem gdzie przeorowie wykładają tematy filozoficzne. Zdarzało się też że niektórzy z żaków zmęczonych życiem i nauką porzucało uniwersytet aby wstąpić w szeregi opactwa, by za parę lat dać wykład dla innych wątpiących w sens życia młodzieńców.