Alchemia i aptekarstwo

You are here: Home > Umiejętności > Umiejętności rzemieślnicze > Alchemia i aptekarstwo

Opis
Wytwarzanie mikstur, wywarów czy dekoktów jest jedną z najpopularniejszych, ale i najtrudniejszych profesji. Alchemię uważa się za dyscyplinę łączącą mistykę, chemię, fizykę, metalurgię i wiele innych dziedzin. Alchemicy często pracują w laboratoriach znajdujących się w siedzibach władców lub po prostu w miastach czy wsiach. Zatrudniani są w hutach, mennicach, kopalniach, hutach szkła i wszędzie tam, gdzie potrzebna jest pomoc przy produkcji przemysłowej, ale również często pracują we własnym zakresie handlując swoimi cennymi wyrobami bądź świadcząc odpłatne usługi. Praca alchemików jest trudna i kosztowna, dlatego ambitniejsi alchemicy niekiedy wymagają wsparcia mecenasów. Alchemicy, którzy odnieśli sukces, zdobywają sławę i bogactwo, a ci, którym wiedzie się wyjątkowo źle, nie raz kończą bez grosza przy duszy, w lochach lub nawet na szubienicy. Ogniś wielkim celem alchemików było wynalezienie formuły na przemianę pospolitych metali w złoto, jednak dawno już zaniechano podobnych prób.
Najczęściej spotykanym i najbardziej akceptowanym w społeczeństwie odłamem alchemii jest aptekarstwo. Wędrowni uzdrowiciele, miastowi aptekarze czy medycy polowi posiadają szeroki zakres wiedzy w przygotowywaniu maści czy wywarów leczniczych.
Stosowanie
Do produkcji wyrobów alchemicznych potrzebne jest laboratorium oraz własny zestaw narzędzi. Laboratoria znaleźć można zazwyczaj w sklepach branżowych lub nabyć własne i rozstawić w swoim warsztacie czy domu, choć jest to bardzo kosztowne. Zestaw narzędzi zakupić można w warsztacie majstra lub wykonać za pomocą umiejętności majsterkowania.

             

Aby rozpocząć proces tworzenia przedmiotów musimy znajdować się blisko laboratorium oraz kliknąć dwukrotnie na posiadane w ekwipunku narzędzie, co wywoła menu wyboru specyfików, które chcemy stworzyć. W menu widoczne będą przedmioty, które jesteśmy w stanie wykonać, nawet jeśli nie posiadamy odpowiednich składników. Opis każdego produktu w menu wskaże nam szansę na jego wykonanie oraz zestaw potrzebnych składników. Jeśli nie posiadamy wystarczającej wprawy w alchemii lub nie znamy receptury na dany produkt, ten nie będzie widoczny.

Trening
Podstaw alchemii nauczyć mogą aptekarze, uzdrowiciele czy guślarze, a niekiedy także renomowani alchemicy pracujący w kopalniach bądź fabrykach. Aby osiągnąć zaawansowaną wprawę w tej dziedzinie musimy po prostu pracować wytwarzając produkty. Im trudniejsze w wykonaniu specyfiki, tym szybciej rozwiniemy umiejętność alchemii.
Fabuła
W rozgrywce fabularnej znajomość alchemii ułatwi np. identyfikowanie nieznanych substancji, pozwoli na stworzenie specjalnych i unikatowych wyrobów czy nawet rozpoznanie działania trucizny po jej objawach.
Ze sztuką alchemiczną zaznajomieni są zazwyczaj czarodzieje, skrytobójcy, wiedźmini, guślarze czy lekarze.
Przedmioty

Wywary lecznicze i wzmacniające

Wywar z rumianku Lekki napój leczniczy przywracający nieco zdrowia. Prosty w przygotowaniu, przez co bardzo popularny.
Wywar z szałwii Napój leczniczy o dość prostym, choć skutecznym składzie. Przywraca umiarkowaną ilość zdrowia.
Wywar z ranogu Silny napój leczniczy przywracający dużą część zdrowia. Zbyt częste spożywanie może powodować halucynacje.
Napój orzeźwiający Miętowy napitek przywracający nieco wytrzymałości, prosty w przygotowaniu.
Wyciąg z lubczyku Ceniony przez srebrogórzan napój przywracający umiarkowaną część wytrzymałości. Pomoże odzyskać oddech, a i poprawić kondycję w sypialni.
Maratończyk Wytwarzany z krwawnika specyfik na bazie spirytusu potrafiący przywrócić dech po największym wysiłku, podawany nawet koniom. Zbyt częste zażywanie tej mieszanki potrafi wpędzić w alkoholizm.
Syrop czosnkowy Proste w przygotowaniu remedium na lekkie choroby i zakażenia. Raczej nie poradzi sobie jednak z ciężkim zatruciem.
Antidotum Solidny preparat potrafiący zwalczyć truciznę z organizmu. Przy odrobinie szczęścia poradzi sobie nawet z najsilniejszym jadem.
Silne antidotum Ostateczne remedium zwalczające nawet najsilniejsze zatrucia organizmu, choć jego częste zażywanie może zredukować pracę mięśni.
Odwar ze stewii Eliksir poprawiający pracę mięśni, czasem zażywany przy pracy fizycznej, np. przez górników, drwali czy kopaczy.
Odwar z mandragory Eliksir pobudzający refleks i reakcję, bardzo popularny wśród nilfgaardzkich strzelców.

Trucizny

Trucizna Lekki ekstrakt z ostu wywołujący zawroty głowy, rzadziej halucynacje lub śmierć. Zazwyczaj stosowany jako trutka na szczury.
Szerszeń Ulubiona trucizna południowych komand Scoia’tael, potrafiąca zwalić ofiarę z nóg, a w niektórych przypadkach nawet zabić.
Woda tukajska Zabójcza trucizna stosowana przez skrytobójców, terrorystów czy zazdrosne kochanki. Nieświadome spożycie wody tukajskiej może doprowadzić do natychmiastowej śmierci.
Krew bazyliszka Na wieki potępiona dusza grzesznika, który skusi się skorzystać z tej trucizny. Krew bazyliszka to jeden z najsilniejszych znanych toksykantów. Ofiara umiera w straszliwych męczarniach i bardzo trudną ją uratować.

Materiały wybuchowe

Granat Rażący energią wybuchu pocisk ręczny o niskim zasięgu rażenia, pierwotnie opracowany przez redańskie służby specjalne, dostępny w dwóch wersjach: standardowej i wzmocnionej. Ładunek odpalany zapłonem czasowym.
Granat przeszywający Pocisk ręczny o dużej sile rażenia i dalekim zasięgu. Posiada stosunkowo miękką skorupę, bowiem obrażenia pochodzą od rozprysku małych gwoździ umieszczonych wewnątrz ładunku. Ładunek odpalany zapłonem czasowym.
Petarda błyskowa Skondensowany ładunek wybuchowy powodujący głośny wstrząs i oślepiający rozbłysk światła. Paraliżuje wszystkie osoby w zasięgu rażenia. Wysoka wartość zręczności znacznie skraca czas paraliżu. Petarda błyskowa eksploduje dopiero po silnym uderzeniu o powierzchnię.
Tańczący elf Silny granat chemiczny, który po eksplozji uwalnia obłok palącego gazu. Ofiary wystawione na efekt jego działania słaniają się i wiją w ogromnym bólu – stąd wzięła się nazwa granatu wymyślona przez nordlingów zwalczających Scoia’tael po II Wojnie Północnej.
Ładunek eksploduje dopiero po silnym uderzeniu o powierzchnię.
Biały płomień Opracowany przez nilfgaardzkie gnomy granat zawierający skruszone srebro, który pozwala zranić istoty podatne jedynie na srebro i magię (trupojady, upiory, etc) konwencjonalnym żelazem.
Ładunek eksploduje dopiero po silnym uderzeniu o powierzchnię.
Kaedweński proch Wymyślona w Kaedwen na potrzeby leśnej walki ze Scoia’tael petarda rozprowadzająca gęste opiłki, które potrafią zlokalizować ukryte postaci.
Ładunek eksploduje dopiero po silnym uderzeniu o powierzchnię.
Koktajl Wissariana Banalnie prosty w przygotowaniu ładunek wybuchowy w postaci butelki spirytusu ze wciśniętą do środka naoliwioną szmatką. Po odpaleniu szmatki ładunek jest jednak niestabilny i może eksplodować, nim użytkownik wykona rzut.
Powszechnie stosowany w Nilfgaardzie przez terrorystyczne brygady Jessefa Wissariana.

Unikalne

Fisstech Najpopularniejszy na kontynencie narkotyk, zażywany zarówno przez miejskich ćpunów, jak i żołnierzy, wysoko postawionych dygnitarzy czy szlachtę. Jego spożycie na pewien czas znacznie polepsza sprawność fizyczną i refleks, jednak później powoduje poważne osłabienie organizmu.
Występuje w postaci biało-żółtego proszku i jest wciągany nosem. Na północy zakazany, w niektórych prowincjach Nilfgaardu dopuszczany do spożycia. W Srebrogórzu produkcja fisstechu karana jest długim pobytem w lochu, zaś nadmierne spożywanie chłostą lub krótkim pobytem w celi.
Oskoma Opracowany przez krasnoludów narkotyk w postaci skrystalizowanych odłamków, które do spożycia należy skruszyć i wciągnąć nosem lub dodać do tytoniu i spalić.
Osłabia pracę mięśni i powoduje drgawki oraz niekiedy halucynacje, lecz poprawia widoczność i znacznie wzmaga libido.
Oskoma jest usankcjonowana prawnie w ten sam sposób, co fisstech.
Eliksir traw Wiedźmiński eliksir o niezbyt znanych właściwościach. Prawdopodobnie w znaczny sposób wzmaga sprawność fizyczną oraz kondycję. Dla osób niedotkniętych odpowiednimi mutacjami ten eliksir jest zabójczy.
Dekokt Fioravanti Skomplikowany eliksir wzmagający odporność ciała i umysłu na działania magiczne. Opracowany został przez nieżyjącą już czarodziejkę Ninę Fioravanti.

Barwniki

Utrwalacz Przedmiot potrzebny do nadania konkretnego odcienia naszemu barwnikowi. Dwukrotnie klikamy na utrwalacz, po czym wybieramy barwnik, aby otworzyć paletę wyboru odcieni.
Utrwalacz może wykonać także kucharz.
Barwnik biały Barwnik wymagany do uzyskania czystej bieli na odzieży. Występuje w dwóch wariantach: zwykłym i bogatym. Wariant zwykły może zostać wykonany przez kucharza.
Barwnik brązowy Najprostszy w wykonaniu i najbardziej powszechny barwnik. Do jego stworzenia stosuje się korę drzewną. Może zostać wykonany przez kucharza.
Barwnik czarny Jeden z najtrudniejszych do wykonania barwników, a zarazem najbardziej pożądanych. Występuje w dwóch wariantach: zwykłym (odcienie szarości) i bogatym (nasycona czerń).
Barwnik czerwony Dość powszechny barwnik stosowany na całym kontynencie, zwłaszcza w wariancie zwykłym. Wzbogacona wersja (nasycona czerwień) jest natomiast droższa i znacznie mniej dostępna.
Barwnik fioletowy Najbardziej wykwintny i pożądany barwnik, stosowany niemal wyłącznie przez szlachtę, niekiedy także przez kler i bogate mieszczaństwo. Jest także najtrudniejszy w wykonaniu.
Barwnik niebieski Dość powszechny barwnik stosowany na całym kontynencie, zwłaszcza w wariancie zwykłym. Wzbogacona wersja jest natomiast droższa i znacznie mniej dostępna.
Barwnik pomarańczowy Pospolity barwnik, szeroko dostępny. Wykonywany na bazie nagietku i kory drzewnej.
Barwnik zielony Dość powszechny barwnik stosowany na całym kontynencie, zwłaszcza w wariancie zwykłym. Wzbogacona wersja jest natomiast droższa i znacznie mniej dostępna. Jaskrawe odcienie zieleni zwykle nie są stosowane wśród wyższych sfer.
Barwnik żółty Stosunkowo prosty w wykonaniu i w czyszczeniu barwnik, przez co bardzo popularny. Stosowany najczęściej przez ladacznice, karczmarzy, niekiedy chłopstwo. Złote odcienie dostępne w bogatej wersji tego barwnika są natomiast cenione wśród możnych.

Pozostałe

Lekarstwa Podstawowy zestaw leków stosowanych w  umiejętności leczenie, potrzebny do przywracania punktów zdrowia. Składa się z bandaży oraz kojących ziół.
Silne lekarstwa Rozbudowana wersja medykamentów stosowanych w umiejętności leczenie. Można nimi wyleczyć większą ilość zdrowia.
Składniki
Woda, olej lub spirytus stanowią bazę niemal każdej mikstury. Wodę nabrać możemy ze źródeł do dzbanka, natomiast olej i spirytus nabyć w różnych sklepach.
Bluszcz trójlistny Rodzaj trującego bluszczu występującego przede wszystkim na terenach podmokłych i w pobliżu cmentarzy.
Czosnek Pospolita roślina lecznicza, szeroko stosowana również w kuchni. Wysoce dostępna w kraju przez cały rok.
Gwoździe Stosowane do wytwarzania m.in. ładunków wybuchowych.
Imbir Rosnąca na nasłonecznionych terenach górzystych roślina lecznicza, ceniona również przez kucharzy. Do Srebrogórza głównie importowana, z uwagi na rzadkie występowanie.
Kora Kora drzewna występuje niemal wszędzie, jednak tylko czysta i świeża nadaje się do użytku przez alchemików.
Krwawnik Rosnący na polanach, łąkach lub w pobliżu pól uprawnych chwast, wysoko ceniony wśród aptekarzy. Stosunkowo rzadko występuje w Srebrogórzu z uwagi na szkodliwy wpływ na plony, przez co często jest pielony i marnowany przez chłopstwo.
Lebioda pospolita Przyprawa doceniana przez kucharzy ze względu na unikatowy smak, lecz także popularny składnik alchemiczny.
Lubczyk Zioło szeroko stosowane w alchemii, lecz także w kuchni jako aromatyczna przyprawa, uznawane także za afrodyzjak.
Mandragora Rzadko występująca roślina cieniolubna, jeden z najcenniejszych składników alchemicznych.
Mięta Bardzo popularne zioło o przyjemnym zapachu i pobudzających właściwościach.
Nagietek Kwiaty ozdobne stosowane również jako składnik alchemiczny poprawiający wytrzymałość.
Ocet Popularny dodatek kulinarny na całym kontynencie. Alchemikom przydatny w produkcji barwników.
Oset Trujący chwast światłolubny, często występujący na łąkach. Stosowany głównie jako składnik trutki na szczury, lecz odpowiednio zastosowany, może działać jako antidotum.
Pajęczyna Niezanieczyszczona kurzem i insektami pajęczyna stanowi wysoce ceniony składnik alchemiczny o właściwościach chłonnych.
Piołun Chwast o gorzkim smaku lubiący żyzną glebę. Piołun w nadmiarze jest trujący, jednak ma też właściwości krzepiące. Przez nieświadome chłopstwo często stosowany jako pasza dla trzody chlewnej (zmiłujcie się bogi).
Pokrzywa Chwast lubiący cień i chłód rosnący wśród wysokich traw lub mocno zalesionych terenów. Posiada szerokie zastosowanie w alchemii.
Ranog Rzadko występująca roślina, której korzeń posiada silne właściwości lecznicze. Rośnie w mocno nasłonecznionym otoczeniu.
Rumianek Pospolite zioło rosnące na łąkach i polach uprawnych, nawet wśród zbóż. Posiada właściwości kojące i przeciwbólowe.
Saletra Zbiór minerałów kopalnianych używany przede wszystkim do wyrobu ładunków wybuchowych.
Siarka Cuchnący składnik alchemiczny występujący w kopalniach. Stosowany do produkcji ładunków wybuchowych lub silnych trucizn.
Sproszkowane srebro Oczyszczone i rozdrobnione srebro pierwotnie używane przez gnomów do produkcji nilfgaardzkich granatów. Czysty proch srebrny może zostać uzyskany przez majstra.
Stewia Pobudzająca roślina, do Srebrogórza przywieziona z Etolii i Vicovaro. W nadmiarze może wywołać osłabienie organizmu.
Szałwia Ceniona roślina kojąca o częstym występowaniu. Znajduje szerokie zastosowanie wśród aptekarzy, stosowana też do płukania ust w celu uzyskania świeżego oddechu.
Oczyszczony Węgiel Skała osadowa znajdująca obszerne zastosowanie w wielu dziedzinach, m.in. kowalstwie czy kosmetyce. Dla alchemików cenny dzięki właściwościom oczyszczającym. Aby uzyskać węgiel zdatny do użytku w alchemii należy przetworzyć węgiel zwyczajny.
Wilcza jagoda Owoce wilczych jagód występują stosunkowo rzadko i posiadają cechy trujące, choć w umiarkowanej dawce mogą poprawić refleks i sprawność fizyczną.

Składniki unikalne

Gruczoł jadowy Cenny składnik pozyskiwany z potworów zabijających ofiary trucizną, np. mantikor, królowych endriag czy wywern. Ekstraktowanie zawartości gruczołu pozwala uzyskać silny jad.
Jęzor potwora Wycinany z szeregu różnorakich potworów narząd o wielu cennych właściwościach alchemicznych.
Kieł potwora Zebrane z mniejszych potworów kły i zęby mogą zostać wypłukane dla uzyskania składnika o cennej wartości alchemicznej.
Larwy potwora Stosowane przede wszystkim do wyrobu barwników. Uzyskać je można z potworów instektoidalnych.
Mózg trupojada Wycinany z ghuli, utopców i innych trupojadów organ. Mocne uszkodzenie potwora podczas walki uniemożliwia pozyskanie tego składnika.
Oko potwora Składnik wycinany z mniejszych potworów. Mocne uszkodzenie podczas walki uniemożliwia pozyskanie tego składnika.
Pancerz chitynowy Naturalny pancerz potworów instektoidalnych znajdujący zastosowanie zarówno w alchemii, jak i w płatnerstwie.
Samorodek złota Cenny składnik alchemiczny występujący w kopalniach.
Serce potwora Bogaty w walory alchemiczne organ pozyskiwany z większości potworów. Wydobycie nieuszkodzonego serca jest trudne, przez co ma wysoką wartość.
Silny jad Niezwykle cenny składnik uzyskiwany z ekstraktu toksyn z szeregu organów potworów, np. gruczołów jadowych, wątrób czy kłów.
Wątroba potwora Trudny do zdobycia w dobrym stanie organ o pożądanych właściwościach stosowanych w płatnerstwie oraz wyrobie barwników.