Mieszczaństwo

W cintryjskim społeczeństwie stosunki pomiędzy mieszczanami a wieśniakami nigdy nie były najlepsze. Ludzie (a także często nieludzie) z miasta uważali siebie za wyżej postawionych niż chłopi na wsiach. Od czasu Podbojów Cerbina mieszczanie faktycznie posiadają wyższy status społeczny dzięki handlowi i zyskom z rzemiosła. 
 
Miasta na całym kontynencie są ośrodkami ekonomicznymi i kulturalnymi, ale to wieś zaopatruje miasta w towary, zwłaszcza w żywność. W cintryjskich miastach najlepsze budynki na rynku i bliżej zamku należą zwykle do zamożniejszych rajców miejskich, urzędników i kupców. Wokół nich mieszkają rzemieślnicy, zaś biedota bytuje pod lub za murami miejskimi. Mieszczanie utrzymują się głównie z handlu, rzemiosła i powiązanych z tym zawodów. Mogą zakładać własne sklepy, kupować lub wynajmować powierzchnie, prowadzić działalność gospodarczą, a niekiedy nawet głosować lub piastować urzędy miejskie. 

Wewnątrz murów miejskich tylko najbardziej znani mieszczanie otrzymują przywileje przysługujące wysoko urodzonym. Wyróżnieni mieszkańcy miasta zwykle mogą nosić broń, kupować posiadłości na dzierżawionej ziemi czy zakładać gildie. 
Zdarza się, że bogaci mieszczanie wykupują sobie tytuły szlacheckie na różne dostępne sposoby.

***