Złotospady

rodzina Vadenkampów, ważne postaci, Emersvort

Położony na północno-zachodnim wybrzeżu Srebrogórza obszar o żyznej ziemi wypełnionej lasami liściasto-iglastymi, licznymi łąkami i wzniesieniami. Niemal całą linię brzegową Złotospadów wyznaczają wysokie klify. 
Nazwa krainy pochodzi prawdopodobnie od wspomnianych klifów lub od lokalnej legendy o elfim królewiczu, który ukrył swe niezliczone bogactwa w podziemnym miasteczku pełnym złota, gdzie rzeki płynąć miały winem. 

Przed podbojami króla Cerbina z Cintry, Złotospady były zamieszkałe przez walczące między sobą Elfy Wzgórz oraz prymitywne plemiona leśnych ludzi. 

Złotospady to od roku 1138 najważniejszy region w Srebrogórzu. Mieści się w nim portowe miasto Emersvort założone przez Emera I Bezbrodego, które jest stolicą księstwa od czasu jego powstania. Przez 130 lat Złotospady były majątkiem dynastii Enillydów.
W roku 1268 Złotospady przeszły pod bezpośrednie władanie Jana Vadenkampa, nowego diuka Srebrogórza.

W regionie znajdują się trzy czynne warownie: wielka ceglana siedziba diuków w Emersvort, położony w północnej części zamek w Polnej oraz leżący na południu zamek w Studnicy. 
Majątek Złotospadów obejmuje również wsie Brzegówek Dolny oraz Steffa.