Rzeź na Starym Mieście

Seria zamachów dokonanych przez grupę rewolucjonistów w Emersvort 14 lipca roku 1269. Do zajścia doszło na Starym Mieście, centralnej dzielnicy Emersvort. 

W słoneczne lipcowe południe grupa urzędników zmierzała do włości sekretarza książęcego, Tomasa Rocayne, na umówione wcześniej spotkanie. Wśród uczestników zebrania znajdowali się: cesarski ambasador Calveit, Joachim Vadenkamp, kanclerz Reginald Galvez oraz ośmiu pomniejszych urzędników książęcego dworu. Sekretarz Rocayne czekał na gości w swych włościach. 

Gdy grupa zbliżała się do domu gospodarza, niczym niewyróżniający się mieszczanie zgromadzeni na ich drodze sięgnęli po broń. Agresorów było kilkunastu. Cesarscy ochroniarze ambasadora sięgnęli po broń i z miejsca zaszlachtowali czterech uzbrojonych mieszczan. Do zamachowców dołączyło się jeszcze kilku mężczyzn, którzy wyłonili się zza zaułków. Osobisty ochroniarz Joachima Vadenkampa z gwardii zamkowej osłonił panicza własnym ciałem i padł pod naporem ciosów. Przed śmiercią zdążył zabić dwóch napastników. 
Wywiązała się ścisła walka, w której śmierć poniosło dziewięciu kolejnych zamachowców, kilku urzędników (w tym nadworny skryba), czterech ochroniarzy i jeden cesarski zbrojny broniący ambasadora Calveita. 

Gdy straż zajęta była walką na ulicy, trzech zamachowców po kryjomu wdarło się do domu sekretarza Rocayne. Terroryści wyciągnęli szlachcica do ogrodu, gdzie poderżnęli mu gardło i uciekli. 

Po drugiej stronie Starego Miasta również odbył się osobny atak. Napastnicy wtargnęli do wieży czarodzieja, lecz nie zastali tam samego mistrza Carwyna, a jedynie jego asystenta, Galbena. Młodzieniec został wyrzucony przez zamachowców z ostatniego piętra budynku i zginął na miejscu. 

Ujętych sprawców zamachu przesłuchiwano przez dwa dni. Za organizację napadu, jak się okazało, odpowiedzialny był Jessef Wissarian – znany nilfgaardzki terrorysta, którego ostatni raz widziano w stolicy cesarstwa 2 lata wcześniej. 
Przesłuchiwani zeznali, iż działali z jego rozkazów i należeli do utworzonej przez niego brygady rewolucjonistów walczących przeciw tyranii, korporacjom handlowym, religii i niewolnictwu. Rewolucjoniści byli orędownikami idei ludowładztwa (demokracji) i postępu. Po przeszukaniu ich domostw znaleziono pamflety krytykujące monarchię oraz kopie prac Vysogoty z Corvo. Wedle zeznań, sekretarz Rocayne został zabity przez samego Wissariana. 

Wszystkich pojmanych powieszono 16 lipca, a za Wissarianem wystawiono listy gończe. 

***